[Review] 法廷遊戯

สวัสดีค่า สำหรับหนังสือวันนี้เรามากันแบบลัดคิวแซงทุกเล่มขึ้นมาเลย หลักๆ คือเพราะเรื่องนี้ได้ทำเป็นภาพยนตร์ที่นางาเสะ เร็น วง King & Prince แสดงนำ บวกเราชอบนิยายสืบสวนอยู่แล้วกับอีบุ้คในอเมซอนมีแคมเปญคืนพอยด์ด้วย ก็เลยกดมาแบบไม่คิดอะไรมากมาอ่านก่อนหนังฉายจริงในโรงที่ญี่ปุ่นเดือนหน้า (10 พ.ย. 2023) นี้ค่ะ

สำหรับเรื่องนี้เรามาเริ่มอ่านในเครื่องคินเดิลแล้ว รู้สึกชีวิตดีขึ้นกว่าตอนใช้แท็บเล็ตค่ะ เพราะอ่านได้นานไม่ปวดตาเท่าเวลาเพ่งแท็บเล็ตนานๆ แล้ว (ไว้จะมาเขียนถึงอีกทีค่ะ) ยิ่งถ้าหนังสือนิยายยาวๆ ที่ต้องใช้เวลากับมันนานๆ แบบนี้เราว่าเครื่องคินเดิลหรือ e-reader ดีมากๆ เลยค่ะ

(ภาพจาก Amazon)

ชื่อเรื่อง : 法廷遊戯 (Houtei Yuugi)

ผู้เขียน : 五十嵐律人 (Igarashi Ritsuto)

สำนักพิมพ์ : 講談社文庫 (Kodansha Bungo)

จำนวนหน้า : 350 หน้า

ราคา : 880 เยน

เรื่องราวของนักเรียน 3 คนในลอว์สคูลแห่งหนึ่ง คุงะ คิโยโยชิ (久我清義 หรือที่เพื่อนๆ เรียกว่า เซงิ เพราะชื่อคิโยโยชิสามารถอ่านได้อีกแบบหนึ่งว่า เซงิ) โอริโมโตะ มิเรย์ (織本美鈴) และยูกิ คาโอรุ (結城馨) คิโยโยชิและมิเรย์เป็นเพื่อนสนิทกัน ส่วนคาโอรุเป็นนักเรียนตัวท็อปหัวกะทิที่สุดในรุ่น ในโรงเรียนแห่งนี้มีการละเล่นที่นิยมในหมู่นักเรียน เรียกว่า "เกมผู้บริสุทธิ์ (無辜ゲーム)" ซึ่งมีลักษณะเป็นศาลจำลอง มีกฎระเบียบคล้ายศาลจริง โดยคาโอรุจะนั่งแท่นผู้พิพากษา และผู้เล่นจะได้รับหน้าที่เป็นทนาย โจทก์ จำเลย อัยการ พยาน ตัดสินข้อพิพาทที่เกิดขึ้นในหมู่นักเรียนด้วยกันเอง ถ้าใครเป็นฝ่ายแพ้จะถูกลงโทษ

เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นเมื่อวันหนึ่ง คิโยโยชิถูกใครบางคนทำใบปลิวสนเท่ห์ พูดถึงความผิดในอดีตที่เคยก่อไว้สมัยอยู่ในสถานสงเคราะห์เยาวชนและแจกไปทั่วชั้นเรียนพร้อมตั้งคำถามว่า คนแบบนี้สมควรจะได้เป็นผู้พิทักษ์กฎหมายและความยุติธรรมหรือ ทำให้ทั้งคิโยโยชิและมิเรย์ต้องลงไปเป็นผู้เล่นในเกมผู้บริสุทธิ์เพื่อหาตัวคนแจกใบปลิวและจบลงด้วยชัยชนะ แต่ก็ยังหาตัวคนบงการที่แท้จริงไม่เจอ ส่วนมิเรย์เองก็ต้องเจอกับการก่อกวนที่หอพักในลักษณะคล้ายสตอล์กเกอร์ ซ้ำร้าย ตัวคาโอรุเองก็เจอมีดพับที่บริเวณแท่นผู้พิพากษาในเกมผู้บริสุทธิ์ครั้งถัดมา ทำให้คาโอรุตัดสินใจไม่เล่นเกมผู้บริสุทธิ์อีกต่อไป ส่วนการก่อกวนของคนร้ายที่ตามขุดอดีตของคิโยโยชิและมิเรย์ก็หายไปด้วยเช่นกัน

หลังจากนั้นทั้งสามคนก็จบการศึกษา คิโยโยชิและมิเรย์สอบเนติบัณฑิตผ่าน คิโยโยชิเลือกจะเป็นทนาย มิเรย์เป็นนักกฎหมาย ส่วนคาโอรุเลือกที่จะอยู่ที่ลอว์สคูลเป็นผู้ช่วยอาจารย์พร้อมกับเขียนวิทยานิพนธ์เกี่ยวกับกฎหมายแทน ชีวิตของแต่ละคนกำลังจะดำเนินไปในเส้นทางที่แตกต่างกัน แต่แล้วหลังจากผ่านไปหนึ่งปี คาโอรุก็ติดต่อมาหาคิโยโยชิ บอกว่าตัวเองจะเปิดศาลจำลอง เล่น "เกมผู้บริสุทธิ์" อีกครั้ง ขอให้คิโยโยชิกลับมาที่ลอว์สคูลภายในวันเวลาที่ระบุ

คิโยโยชิก็สงสัยว่าจนป่านนี้แล้วจะยังเล่นเกมผู้บริสุทธิ์ต่อทำไม แต่ก็ยอมกลับไปที่ลอว์สคูล แต่สิ่งที่คิโยโยชิได้เจอในศาลจำลองกลับไม่ใช่บรรยากาศที่เหมือนทุกที แต่เป็นร่างของคาโอรุที่โดนมีดพับแทงที่หน้าอกเสียชีวิตอยู่บริเวณคอกพยานและมิเรย์ที่มีเลือดท่วมตัว มิเรย์บอกว่าตัวเองไม่ได้เป็นคนฆ่าคาโอรุและขอให้คิโยโยชิช่วยเป็นทนายสู้คดีให้ตน ทำให้คิโยโยชิต้องลงมือสืบหาความจริงเพื่อช่วยเหลือลูกความอย่างมิเรย์ให้พ้นข้อกล่าวหา

ส่วนตัวแล้วสำหรับเรา เรื่องนี้ "สนุกมาก" เนื้อเรื่องเข้มข้นและรายละเอียดเยอะสุดๆ ทุกตัวละครในเรื่องมีความหมาย เป็นเหมือนชิ้นส่วนจิ๊กซอว์ที่ช่วยให้ภาพใหญ่ทั้งหมดปรากฏชัดในตอนท้ายเรื่อง การเล่าเรื่องก็เป็นในลักษณะของการคลี่คลายปมไปทีละนิดและปั่นหัว หลอกล่อเราไปมาให้คล้อยตาม มีที่คิดว่าเดาได้แล้วแต่พอถึงเวลาที่ทุกอย่างเฉลยหมดกลายเป็นว่าเราเดาได้ไม่ถูกทั้งหมด ถึงแม้จะมีบางจุดที่ไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่แต่ถ้ามองในแง่ว่าเขียนขึ้นมาเป็นนิยายเพื่อความบันเทิงก็สนุกมาก

นอกจากเรื่องของทั้งสามคนแล้ว ตัวนิยายยังพูดถึงการตั้งคำถามกับช่องโหว่ของกฎหมาย โดยเฉพาะระบบศาลและการตัดสินพิพากษา ในกรณีที่ตัดสินผิดและทำให้ผู้บริสุทธิ์ต้องรับโทษที่ไม่ได้ก่อจะต้องทำอย่างไรต่อไป หรือเรื่องของการสืบเสาะหาความจริงที่เกี่ยวพันกับ "ผู้บริสุทธิ์" การตัดสินโทษแบบ "ตาต่อตา ฟันต่อฟัน" น่าจะเรียกได้ว่าเป็นคีย์เวิร์ดหลักๆ สำหรับเรื่องนี้

ด้วยความที่ผู้เขียนทำงานในแวดวงกฎหมายจริงๆ ทำให้มีรายละเอียดและศัพท์เฉพาะที่เกี่ยวกับกฎหมายเยอะมาก แต่ก็มีอรรถาธิบายถึงศัพท์แต่ละคำให้ด้วยแบบเข้าใจไม่ยาก แต่ด้วยความที่ศัพท์เยอะทำให้เราต้องอ่านไปลิสต์ศัพท์ที่เจอแยกไปด้วยระหว่างอ่านเพราะจำทีเดียวได้ไม่หมด ต้องใช้เวลาอ่านทำความเข้าใจอยู่สักพัก ถึงเรื่องจะสนุกและดึงดูดให้อยากอ่านต่อเรื่อยๆ แต่ก็ไปได้ช้าพอสมควร

รวมๆ แล้วเราว่าถ้าใครชอบนิยายสืบสวน เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่น่าอ่านเลย เนื้อเรื่องบางช่วงจะหนักอยู่สักนิดแต่คิดว่าไม่ได้โหด เลือดสาด หรือชวนแหวะจนต้องเตือนอะไรเป็นพิเศษค่ะ แล้วพบกันใหม่ในเล่มหน้าค่ะ