[Review] 手作り雑貨ゆうつづ堂

 

     สวัสดีค่า มาพบกับรีวิวนิยายญี่ปุ่นกันอีกเช่นเคย ช่วงนี้ก็จะเห็นหน้าค่าตากันในนี้บ่อยขึ้นนิดนึงเพราะกำลังผีเข้า หยิบเอาบทสัมภาษณ์มาแปลรัวๆค่ะ 5555 แบบน้ำขึ้นให้รีบตัก ก็เลยจะเห็นอัพบล็อกถี่กว่าปกติหน่อยนะคะ แต่ถึงจะมีอัพแปลเราก็ยังไม่ทิ้งการอ่านและเขียนถึงนิยายที่อ่านไปนะ

     คราวนี้เห็นหนังสือที่เราหยิบมาจาก Kindle Unlimited อีกเช่นเคย ซึ่งเหตุผลที่เลือกมาก็ไม่มีอะไรมากนอกจากปกสวย เนื้อเรื่องดูแฟนตาซีนิดๆเข้าทาง และมีให้อ่านแบบอันลิมิตได้ครบทุกเล่มในชุดค่ะ (ตอนนี้เห็นมี 2 เล่ม)

(ภาพจาก Amazon)

ชื่อเรื่อง : 手作り雑貨ゆうつづ堂 (Tedukuri Zakka Yuutsududou)

ผู้เขียน : 植原翠 (Sui Uehara)

สำนักพิมพ์ : マイナビ出版 (Mynavi Publishing)

จำนวนหน้า : 206 หน้า

ราคา : 673 เยน

     นัตสึนากิ ชิโนะ (夏凪詩乃) สาวดวงซวยที่มักเจอกับเรื่องซวยเล็กๆน้อยๆในชีวิตไม่หยุดหย่อนมาตั้งแต่เด็ก เธอมีความฝันอยากเป็นนักออกแบบของจิปาถะทั้งหลายเพราะหลงใหลในงานประดิษฐ์ของคุณยายที่เปิดร้านขายของเบ็ดเตล็ดอยู่ในต่างจังหวัด เธอจึงพยายามจนได้เข้าบริษัทผลิตสินค้าเบ็ดเตล็ดชื่อดังในแผนกออกแบบ แต่ด้วยความดวงซวยหรืออะไรก็ตามแต่ ชิโนะไม่มีโอกาสได้ทำงานออกแบบผลิตภัณฑ์อย่างที่ใฝ่ฝันไว้เลยตั้งแต่เข้ามาทำงาน ที่เธอได้ทำมีแต่งานทั่วไปอย่างงานทำเอกสาร ชงชา หรือคอยเป็นลูกไล่ให้กับรุ่นพี่คนอื่นในแผนก แต่ชิโนะก็พยายามคิดในแง่ดีมาตลอดว่าสักวันเธอคงได้มีโอกาสจับงานออกแบบเหมือนคนอื่นบ้าง จนวันหนึ่งที่ความอดทนของเธอสิ้นสุด เริ่มจากความฝันถึง ear cuff ที่เธอเคยได้จากคุณยายเมื่อสมัยเด็ก ตื่นสายเพราะมือถือชาร์จแบตไม่เข้า เจอรถไฟเลท ไม่ได้ใบรับรองการเลท ไปถึงเจอประชุมด่วนเรื่องเคลมสินค้า และชิโนะก็โดนโยนหน้าที่ให้เขียนรายงานส่งหัวหน้าจนต้องทำโอที ความซวยเล็กๆน้อยๆที่มากกว่าปกติบวกกับความอัดอั้นที่สะสมมานาน ทำให้ชิโนะตัดสินใจยื่นใบลาออกจากบริษัท

     เมื่อตัดสินใจลาออกมาแล้ว ชิโนะก็เดินทางไปยังบ้านของคุณยายคานาโกะ (夏凪叶子) ที่ทุกคนในครอบครัวต่างลงความเห็นว่าเป็น "คนแปลกๆ" ซึ่งเปิดเป็นร้านของของเบ็ดเตล็ดทั้งหลายในชื่อ "ยูซีซีโด (ゆうつづ堂)" ซึ่งสินค้าในร้านเป็นของทำมือของคุณยายโดยมีพาวเวอร์สโตนเป็นส่วนประกอบ ชิโนะดีใจที่ได้กลับมายังสถานที่ซึ่งเคยเป็นที่บ่มเพาะความฝันและความหลงใหลในของจิปาถะอีกครั้ง ทั้งยังเจอ ear cuff อันที่คุณยายเคยให้ไว้ตอนสมัยเด็กแต่เธอทำมันหายไปแล้วอีกด้วย แต่ชิโนะกลับได้รับรู้ความจริงอย่างหนึ่งจากคุณยายว่าร้านนี้กำลังจะปิดตัวลงในไม่ช้า จากนั้นคุณยายที่ออกมาต้อนรับขับสู้ชิโนะก็ขอตัวออกไปซื้อขนมสำหรับทานกับน้ำชาที่เธอลืมซื้อมาไว้ และให้ชิโนะช่วยเฝ้าร้านแทนสักครู่ 

     ในระหว่างรอ ชิโนะก็เดินสำรวจร้านไปเรื่อยๆ และได้เจอกับของต้องห้ามอย่างหนึ่งที่คุณยายเคยบอกไว้สมัยเด็กว่าห้ามแตะต้อง นั่นคือ "พจนานุกรมหินแร่ (鉱石辞典)" ซึ่งข้างในเขียนด้วยลายมือเป็นภาษาแปลกประหลาดที่อ่านไม่ออก แต่พอลองเปิดดูไปสักพัก ชิโนะกลับเข้าใจเนื้อหาในเล่มขึ้นมา พร้อมกับมองเห็นแมวขาวตัวหนึ่งและบรรดาสิงสาราสัตว์มากมายอยู่ในร้าน ในขณะที่ชิโนะกำลังงงว่าเกิดอะไรขึ้นนั่นเอง เด็กผู้ชายคนหนึ่งก็โผล่มาที่ประตูหน้าร้านแจ้งข่าวกับชิโนะว่าคุณยายคานาโกะหกล้ม

     ผลสรุปคือคุณยายกระดูกหัก ต้องพักรักษาตัวในโรงพยาบาลพักใหญ่ ชิโนะเลยรับอาสาเฝ้าร้านแทนคุณยายและได้ทราบว่า สัตว์ทั้งหลายที่เธอได้เห็นในร้านนั้น ที่จริงแล้วมันคือ "ภูติ (精霊)" ที่สิงสถิตย์อยู่ในพาวเวอร์สโตนที่ขายอยู่ในร้านนั่นเอง เพราะชิโนะไปแตะพจนานุกรมเข้าเธอถึงมองเห็นขึ้นมา เด็กผู้ชายที่มาเรียกชิโนะตอนแรกก็เป็นภูติ และแมวขาวตัวกลมที่เธอเห็นก็คือภูติที่อยู่ใน ear cuff ของเธอนั่นเอง และหลังจากนี้ ชิโนะกับฟุคุ ภูติของเธอจะร่วมแรงร่วมใจกันปกป้องร้านยูซึซึโดของคุณยายเอาไว้

     เรื่องราวในเล่มนี้เป็นแนวไลท์บุงเกแบบอบอุ่นหัวใจ (ライト文芸 เป็นนิยายแนวคล้ายไลท์โนเวลแต่เจาะกลุ่มคนวัยมหาวิทยาลัยหรือวัยทำงานโดยตรง เนื้อหามักเน้นไปที่ตัวเอกเป็นหลัก มีหลายชื่อเรียก เรารู้จักคำนี้มาจากการฟังคลับเฮ้าส์ค่ะ) ไม่มีอะไรที่หักมุมซับซ้อน โดยหลักๆแล้วจะเป็นเรื่องของการเติบโตทางความคิดของชิโนะ ตัวเอกของเรื่อง จากตอนแรกที่เป็นคนซึมๆ ไม่มั่นใจในตัวเอง มีความคิดในแง่ลบและมองว่าตัวเองเป็นคนดวงซวยจึงไม่คาดหวังอะไรสูงมาตลอด จนสุดท้ายแล้วกลายเป็นคนที่มีความกล้าที่จะทำสินค้าด้วยตัวเองมากขึ้น จนสุดท้ายถึงขั้นออกปากด้วยตัวเองว่าจะทำอย่างไรเพื่อปกป้องร้านเอาไว้บ้าง และเน้นที่ตัวชิโนะเป็นหลักแค่คนเดียวจริงๆ ตัวละครอื่นคือตัวประกอบที่มาเสริมช่วยให้เห็นการเติบโตของชิโนะได้ชัดขึ้น

          ด้วยความที่เรื่องราวไม่หวือหวา เลยทดแทนด้วยคาแรคเตอร์สุดโต่งนิดๆอย่างฟุคุที่เป็นภูติปากแข็ง ปากบอกว่าไม่แต่ใจคือห่วงชิโนะสุดๆ หรืออาโอชิมะ เซลล์ขายสินค้าที่ชอบแวะเวียนมาที่ร้านอยู่บ่อยๆ ให้ความช่วยเหลือในเรื่องต่างๆ ทั้งยังให้คำแนะนำดีๆแก่ชิโนะได้เสมอ 

     นอกจากนี้ยังสอดแทรกความรู้เกี่ยวกับพาวเวอร์สโตนทั้งหลาย อย่างชื่อของหิน อำนาจของหิน รวมถึงมีการบรรยายวิธีการทำพวกของกระจุกกระจิกทั้งหลายด้วย ซึ่งความรู้ในส่วนนี้ค่อนข้างเยอะ แต่ไม่ได้เยอะจนกลายเป็นหนังสือให้สารคดีเกี่ยวกับพาวเวอร์สโตนไปนะคะ เรียกได้ว่ามาในระดับที่กำลังพอดี โดยรวมแล้วถือเป็นเรื่องที่ไม่มีพิษภัย อ่านได้เรื่อยๆแบบสบายใจ และใครที่สนใจในเรื่องพาวเวอร์สโตนรวมถึงของกระจุกกระจิกทั้งหลายก็น่าจะชอบนิยายเล่มนี้ค่ะ

     ในเรื่องของภาษา เล่มนี้เราไฮไลท์กระจุยมาก คือภาษาเวลาอ่านไม่ได้ยากขนาดนั้นนะคะ แต่คนเขียนจะใช้ adv. พวก ～々 หรือ ～っと เยอะมาก เหมือนเป็นสไตล์ของเขาที่จะชอบเขียนแบบใช้คำพวกนี้ขยายความค่ะ เจอคำพวกนี้ทีก็ไฮไลท์ทีจนเต็มหน้าไปหมด 5555 แต่ส่วนตัวแล้วไม่ได้รำคาญนะคะ ดีด้วยซ้ำ เพราะเราได้เรียนรู้ศัพท์พวกนี้เพิ่มเติมค่ะ

     แล้วพบกันใหม่เล่มหน้าค่ะ