[Review] 懐かしい食堂あります 谷村さんちは大家族

     สวัสดีค่ะ กลับมาอย่างไวกับการรีวิวนิยายญี่ปุ่นอีกครั้ง ด้วยความที่เราเป็นพวกชอบซื้อหนังสือมาดอง ไม่ใช่แค่เฉพาะภาษาไทยแต่เป็นกับทุกภาษาที่อ่านออก ก็เลยมีเล่มใหม่ๆมานำเสนอ(?)ได้ตลอดค่ะ

     สำหรับครั้งนี้กลับมาที่เรื่องของกินอีกครั้ง คือส่วนตัวแล้วเนี่ย ช่วงที่อินกับเรื่องอะไรก็จะซื้อหนังสือแนวที่กำลังอินในช่วงเวลานั้นตลอดเลยค่ะ แต่เล่มนี้ไม่เชิงว่าเป็นช่วงที่อินกับการอ่านเรื่องของกินนะ เพราะเล่มนี้คนเขียนเป็นคนเดียวกับเรื่องคุริมารุโด (อ่านรีวิวเรื่องคุริมารุโดได้ที่นี่ค่ะ) ซีรีย์ที่เราอ่านตอนไปแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่นนั่นแหละ ตอนนี้คุริมารุโดจบที่เล่ม 5 แล้ว พอเห็นว่าคนเขียนเป็นคนเดียวกันเลยหยิบมาแบบไม่คิดมากค่ะ

(ภาพจาก Amazon)

ชื่อเรื่อง : 懐かしい食堂あります　谷村さんちは大家族 (Natsukashii Shokudou Arimasu Tanimurasanchi wa Daikazoku)

ผู้เขียน : 似鳥航一 (Koichi Nitori)
สำนักพิมพ์ : 角川文庫 (Kadokawa Bunko)
จำนวนหน้า : 304 หน้า
ราคา : 600 เยน + ภาษี

     เรื่องราวของร้านอาหารเก่าแก่ มิเกะเนโกะโฉะคุโด (みけねこ食堂) ในมิโนวะบาชิ โตเกียว ซึ่งเป็นย่านชิตะมะจิ (下町) หรือย่านการค้าเก่าแก่ ดำเนินกิจการโดยครอบครัวทานิมุระ ซึ่งเป็นครอบครัวใหญ่ (大家族) ตัวเอกของเรื่องคือทานิมุระ ชูอิจิ ลูกชายคนที่สองจากห้าคนของครอบครัวทานิมุระ (พี่น้องทั้งห้าคนคือ เรย์ ชูอิจิ ยูจิ ซังโกะ และโยชิกิ) หลังจากแม่ซึ่งเป็นศูนย์รวมใจของทั้งครอบครัวเสียด้วยโรคร้ายอย่างไม่ทันตั้งตัว ชูอิจิจึงตัดสินใจออกจากบ้านหลังจบมัธยมปลายและเข้าทำงานในร้านอาหารสเปน เรียนรู้และขัดเกลาฝีมือจนกระทั่งกลายเป็นเชฟฝีมือดี มีชื่อเสียง ถึงขนาดได้ขึ้นเป็นรองผู้จัดการร้าน และในขณะเดียวกัน ร้านมิเกะเนโกะก็มีเรย์ พี่ชายใหญ่ของบ้านเป็นผู้รับสืบทอดกิจการต่อจากทัตสึยะ ผู้เป็นพ่อซึ่งไม่สามารถทำงานในร้านต่อได้จากอุบัติเหตุรถยนต์

     แต่แล้ววันหนึ่ง โยชิกิ น้องชายคนเล็กก็บอกกับชูอิจิว่า ตอนนี้ที่บ้านกำลังเกิดเรื่องใหญ่ เมื่อจู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งมาที่บ้านพร้อมกับเด็กผู้หญิงที่ชื่ออัน และบอกว่าอันคือลูกลับๆของเรย์ พร้อมทั้งขอฝากอันไว้กับบ้านทานิมุระด้วย ทำให้คนในบ้านตกใจว่าพี่ชายที่แสนเพอร์เฟกต์และพึ่งพาได้นั้นมีลูกลับๆอยู่ ซึ่งในตอนแรก เรย์จะเป็นผู้รับผิดชอบเรื่องอันเอง แต่จู่ๆเรย์กลับหายออกจากบ้านไปอย่างไร้ร่องรอย โยชิกิจึงมาขอร้องให้ชูอิจิกลับไปช่วยดูแลร้านมิเกะเนโกะ พอดีกับที่ในช่วงนั้น ชูอิจิอยากออกจากร้านที่ทำอยู่เพราะมีปัญหากับเชฟใหญ่ ชูอิจิจึงรับปากว่าจะกลับไปทำร้านมิเกะเนโกะให้จนกว่าเรย์จะกลับมา

    ทว่า ช่องว่างในช่วงเวลา 15 ปีที่ชูอิจิออกจากบ้านนั้นใหญ่หลวงพอสมควร ทั้งความเข้าใจของคนในครอบครัว สภาพการณ์ปัจจุบันของทางร้าน ร้านคู่แข่ง หรือการดูแลอัน ลูกสาวของเรย์ที่แม้จะมีอายุเพียงหกขวบ แต่เข้าใจและมีความเป็นผู้ใหญ่เกินกว่าวัย เมื่อชูอิจิกลับมาอยู่กับครอบครัวและได้ปรับความเข้าใจกันอีกครั้ง ทุุกคนจึงได้เข้าใจว่า สายสัมพันธ์ที่เรียกว่าครอบครัวนั้นลึกซึ้งและแน่นแฟ้นเพียงใด

     เรื่องนี้ประเด็นหลักๆเลยคือเรื่องความสัมพันธ์ของคนในครอบครัวค่ะ ไม่ได้เน้นเรื่องการทำอาหารหรือใส่รายละเอียดการทำมากมายนัก เหมือนอาหารเป็นตัวช่วยในการเดินเรื่องมากกว่า ตัวละครในเรื่องเยอะและความสัมพันธ์หลายๆอย่างก็ค่อนข้างซับซ้อน ที่เราชอบเป็นพิเศษคือคาแรคเตอร์ของอัน เหมือนอันคือคีย์สำคัญที่ให้คนในครอบครัวนี้กลับมากลมเกลียวกันได้อีกครั้ง ส่วนการดำเนินเรื่องจะออกแนวอ่านได้เรื่อยๆ ไม่ได้พีคจัดแต่ก็ไม่ได้เอื่อยจนน่าเบื่อ การเขียนสไตล์เดียวกับคุริมารุโด แต่ส่วนตัวว่าคุริมารุโดผูกเรื่องสนุกกว่า ส่วนเรื่องภาษาก็แนวเดิมค่ะ มีทั้งอ่านง่ายและอ่านยากปนๆกันไป

     ตอนนี้ชุดนี้ออกมา 2 เล่มแล้ว เรายังไม่ได้อ่านเล่มสองเลยไม่รู้ว่าหลังจากนี้จะมีเล่มต่ออีกหรือเปล่า ถ้าใครสนใจแนวๆนี้ลองไปส่องที่ร้านคิโนะคุนิยะได้นะคะ แล้วพบกันใหม่รีวิวเล่มหน้าค่ะ