[Review] はい、こちら「月刊陰陽師」編集部です。

 

     สวัสดีค่า กลับมากับการรีวิวหนังสือนิยายอีกเช่นเคย แนวไลท์โนเวลค่ะ ด้วยความที่เดือนนี้ค่อนข้างจะยุ่งๆ เลยไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเท่าไหร่ แต่ก็พยายามจะอ่านให้ได้ตามเป้าที่วางไว้นะคะ คราวนี้เลยเป็นหนังสือจาก Kindle Unlimited ที่จ่ายรายเดือนไว้ อย่างน้อยก็อยากอ่านให้ได้สักเดือนละเล่มค่ะ จะได้รู้สึกคุ้มค่ากับที่จ่ายรายเดือน

(ภาพจาก Amazon)

ชื่อเรื่อง : はい、こちら「月刊陰陽師」編集部です。 (Hai, Kochira "Gekkan Onmyoji" Henshuucubu desu.)

ผู้เขียน : 遠藤 遼 (Ryo Endo)

สำนักพิมพ์ : スターツ出版文庫 (Starts Publishing Bunko)

จำนวนหน้า : 276 หน้า

ราคา : 550 เยน 

     คามิชิโระ มานะ (神代真名) นักศึกษามหาวิทยาลัยสตรีชั้นปีที่ 3 เอกวรรณกรรมอังกฤษ กำลังกลุ้มใจกับการหางานของตัวเอง ในขณะที่เพื่อนๆ ทยอยได้งานกันไปแล้ว แต่เธอเอากลับยังสัมภาษณ์งานไม่ผ่านสักที ไม่ใช่ว่าตัวมานะไม่เก่งหรือไม่มีความสามารถ แต่เป็นเพราะตัวมานะเองนั้นไม่เคยมีประสบการณ์การทำงานมาก่อนเลยในชีวิต และตัวเธอเองยังเติบโตขึ้นมาในครอบครัวที่ประกอบอาชีพที่คนมองกันว่าแปลกพิลึกในยุคปัจจุบันอย่าง "องเมียวจิ" อีกด้วย ซึ่งการที่มานะเกิดมาในครอบครัวเช่นนี้ ทำให้เธอมีความสามารถอย่างหนึ่งที่คนทั่วไปไม่มี นั่นคือเธอสามารถมองเห็นวิญญาณและพลังงานด้านลบต่างๆ ที่เกิดขึ้นจากความคิดจิตใจของคนได้ ถ้าในเลเวลการใช้ชีวิตปกติทั่วไป แค่เธอไม่ตั้งใจเพ่งสมาธิเสียก็ไม่มีปัญหา แต่ในการสัมภาษณ์งานที่ต้องใช้สมาธิเป็นอย่างมากนั้น ความสามารถนี้กลับสร้างปัญหาให้เธอ เพราะมานะจะเห็นหมดว่าผู้สัมภาษณ์มีวิญญาณอะไรแบบไหนเกาะอยู่ คิดอะไรอยู่ในใจบ้าง

     ในระหว่างที่เธอกำลังท้อแท้อยู่นั่นเอง พ่อแม่ของมานะก็ได้ส่งจดหมายพร้อมยันต์แผ่นหนึ่งมาให้มานะ มีใจความว่ายันต์แผ่นนี้เป็นเครื่องรางที่จะช่วยคุ้มครองมานะให้หางานทำได้อย่างปกติมากขึ้น พร้อมทั้งบอกด้วยว่าพ่อได้ติดต่อคนรู้จักที่ทำนิตยสาร "องเมียวจิรายเดือน" อยู่ ขอให้มานะไปลองทำงานพิเศษที่กองบรรณาธิการได้ ตัวมานะเองชอบหนังสือและอยากทำงานด้านหนังสืออยู่แล้วเลยคิดว่างั้นในระหว่างนี้ เธอลองไปทำเก็บประสบการณ์ด็ก็ไม่น่าจะเสียหาย ถึงแม้ชื่อนิตยสารจะดูแปลกๆ อยู่ก็ตาม นอกจากนี้ ยันต์ที่พ่อเธอให้มานั้น ความจริงแล้วคือยันต์ที่ใช้เรียก "สุคุนะ" หรือร่างแยกของเทพ "สุคุนะฮิโกะนะ โนะ มิคาโดะ" ให้มาช่วยคุ้มครองมานะนั่นเอง

     จากนั้น มานะจึงได้ลองไปที่กองบรรณาธิการของนิตยสาร ได้เจอกับมิมะ โชโกะ (美馬昭五) หัวหน้ากองบรรณาธิการวัยกลางคน องเมียวจิผู้อารมณ์ดี ไม่มีความสามารถมองเห็นวิญญาณ แต่กลับทำนายสภาพอากาศได้ถูกต้อง 100% และโดะเอสองเมียวจิสุดหล่อ คุราฮาชิ ยาสุอากิ (倉橋泰明) ผู้มาจากตระกูลองเมียวที่มีชื่อเสียงว่าสืบสายเลือดมาจากอาเมะ โน เซย์เมย์ และชิกิกามิ โทดะ ริสึกิ (戸田律樹) ที่ยาสุอากิสร้างขึ้นมาเพื่อทำงานในกองบรรณาธิการ ซึ่งในวันแรกนั้น โชโกะได้ขอให้มานะลองเช็คบทความที่มีนักเขียนส่งเข้ามาว่าบทความนี้เขียนขึ้นจากเรื่องจริงหรือเปล่า ซึ่งมานะเองก็ใช้ความสามารถที่ตัวเองมีจนรับรู้ได้ว่าบทความฉบับนั้นเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งได้ ทำให้เธอได้ทำงานพิเศษที่กองบรรณาธิการแห่งนี้และได้เจอเข้ากับเรื่องราวต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งลี้ลับทั้งหลาย ทั้งเสียงผู้หญิงร้องไห้ไม่ทราบที่มา เหตุเพลิงไหม้ปริศนาในห้องชมรม และอาจารย์ในคณะที่ไม่มีตัวตนอยู่จริง

     ด้วยความที่ช่วงนี้ค่อนข้างยุ่ง เลยใช้เวลาในการอ่านเล่มนี้นานพอสมควรค่ะ เพิ่งได้มาอ่านยาวๆ เอาก็ตอนเคลียร์งานส่วนใหญ่ไปได้แล้ว ถ้าพูดรวมๆ ก็คือ สำหรับเราแล้วค่อนข้างเฉยๆ นะ ด้วยความที่เป็นไลท์โนเวลด้วย ถึงเราจะชอบเรื่องแนวๆ องเมียวจิ แต่อันนี้จะมีศัพท์ที่ค่อนข้างยาก บวกกับศัพท์ในกองบรรณาธิการบางส่วนที่ค่อนข้างงงด้วย เลยจะมีบางจุดที่ค่อนข้างน่าเบื่อสำหรับเราบ้าง แต่พอมีเรื่องไขปริศนาก็จะอ่านต่อได้เรื่อยๆ เพราะอยากรู้ว่าเป็นยังไงต่อ แต่คือปริศนาก็ค่อนข้างธรรมดา ไม่ได้ถึงขั้นว้าวมาก ออกแนว cozy ซะมากกว่าในความคิดเรา แบบอ่านได้เรื่อยๆ เพลินๆ มากกว่าค่ะ

     ส่วนความสัมพันธ์ของมานะกับยาสุอากิก็ไม่ได้ชัดเจนขนาดนั้น แต่ก็ดูน่าจะชอบกันนิดๆ แหละ ตามสูตรโดะเอส ผู้ชายปากร้ายใจดีแถมชอบของน่ารักๆ มากด้วย ส่วนมานะก็ต้องให้ยาสุอากิสอนงานให้ มีอะไรก็ไปปรึกษากับยาสุอากิเพราะเป็นองเมียวที่เก่งที่สุดในกองแล้ว ยาสุอากิก็ใจดีช่วยมานะตลอดอีก แต่ส่วนใหญ่ก็เพราะจะเอาเรื่องที่เกิดขึ้นมาเขียนคอลัมน์ลงนิตยสารนั่นแหละ และเรื่องทุกเรื่องก็จะคลี่คลายไปในทางที่ดีหมด ไม่ได้มีปมอะไรที่ทิ้งให้ไปต่อขนาดนั้น เราเลยมองว่าเป็นเล่มเดียวจบที่อ่านเพลินๆ ได้ค่ะ

     แล้วพบกันใหม่เล่มหน้าค่ะ