[Review] 百物語先生ノ夢怪談 ~不眠症の語り部と天狗の神隠し~

 

     สวัสดีค่า กลับมาพบกับการรีวิวหนังสือกันอีกเช่นเคย ขึ้นต้นมากันแบบเดิมๆมากเพราะนึกมุกอื่นไม่ออกแล้วค่ะ 5555 สำหรับวันนี้เรากลับมาอีกครั้งกับนิยายเล่มล่าสุดที่เราเพิ่งอ่านจบ ซึ่งเล่มนี้เรายืมอ่านจากในโปรแกรม Kindle Unlimited ของญี่ปุ่นค่ะ เป็นแนวสืบสวนเบาๆ ผสมความลึกลับนิดๆ จะเรียกว่าเป็นไลท์โนเวลก็ไม่ผิดค่ะ เรายืมมาอ่านตอนแรกเพราะเห็นว่าปกสวยดี อ่านเรื่องย่อแล้วเนื้อเรื่องก็ดูเข้าทางเราพอดีด้วย ซึ่งเล่มนี้จะเป็นแบบไหน สนุกหรือเปล่า ตามเรามาได้เลยค่ะ


(ภาพจาก Amazon)

ชื่อเรื่อง : 百物語先生ノ夢怪談 ~不眠症の語り部と天狗の神隠し~ (Hyakunomogatari Sensei no Yume Kaidan ~Fuminshou no Kataribu to Tengu no Kamikakushi~)
ผู้เขียน : 編乃肌 (Aminohada) TAKOLEGS (ภาพ)
สำนักพิมพ์ : マイナビ出版 (Mynavi Publishing)
จำนวนหน้า : 218 หน้า
ราคา : 673 เยน 


     ตอนสมัยเด็ก โคมาอิ ฟุตาบะ (駒井二葉) เคยเจอกับเรื่องเทพลักซ่อน เมื่อตัวเองแอบออกไปเที่ยวงานเทศกาลกับพี่สาวที่ศาลเจ้าใกล้บ้าน และพี่สาวก็ถูกเทงงูที่ปรากฏตัวขึ้นมาลักพาไปจนหาตัวไม่พบ ทำให้เธอได้ความสามารถในการมองเห็นวิญญาณมาจากเหตุการณ์นั้น เวลาล่วงเลยมา 13 ปี ฟุตาบะจากบ้านเกิดเข้ามาทำงานที่โตเกียวเพื่อหนีจากเรื่องราวเก่าๆที่เธอไม่อยากนึกถึง โดยรับจ๊อบเป็นลูกจ้างชั่วคราวตามสถานที่ต่างๆแล้วแต่ว่าบริษัทจะจัดส่งไปทำงานที่ไหน แต่ไม่รู้ทำไม ทุกที่ที่เธอไปจะต้องได้เจอกับวิญญาณมันเสียทุกที่ทั้งที่เธอไม่ได้อยากจะประสบพบเจอกับอะไรพวกนี้เลยสักนิด

     จนกระทั่งวันหนึ่ง ฟุตาบะได้เข้าไปทำงานเป็นสตาฟฟ์อีเวนต์ของ "เรย์จิร้อยเรื่อง" (百物語レイジ) นักเล่าเรื่องลึกลับหน้าหวานชื่อดังที่กำลังมาแรงในขณะนี้ ซึ่งเรื่องราวที่เรย์จิเล่านั้นจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงทั้งหมด ส่วนในฮอลล์จัดงานนั้นก็มีวิญญาณผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่นสภาพเละเทะเดินไปทั่วเหมือนกำลังหาอะไรสักอย่างพร้อมกับพึมพำเลข "378" ไปด้วย ตอนแรกฟุตาบะก็ไม่อยากยุ่งเท่าไหร่ แต่เมื่อเรย์จิที่อยู่บนเวทีเล่าเรื่องราวของวิญญาณตนนั้นออกมาก็ทำให้ฟุตาบะต้องประหลาดใจว่าเรย์จินั้นรู้เรื่องราวเบื้องลึกเบื้องหลังของวิญญาณที่เธอเห็นด้วยอย่างนั้นหรือ

     เมื่อจบอีเวนต์ เรย์จิได้เข้าไปทาบทามฟุตาบะที่กำลังเก็บของอยู่ให้มาเป็นผู้ช่วยของตน เพราะเขาเล็งเห็นแล้วว่าฟุตาบะนั้น "มองเห็นผีได้" โดยสัญญาว่าจะให้เงินเธอมากกว่าที่ทำอยู่สามเท่า ตอนแรกฟุตาบะเองไม่ได้คิดจะไปทำงานกับเรย์จิเพราะตัวเองไม่อยากยุ่งกับวิญญาณ แต่เธอเองก็อยู่ในสภาพชักหน้าไม่ถึงหลัง เงินไม่พอใช้ เมื่อได้ยินว่าให้เงินเยอะเธอจึงกลับไปคิดทบทวนดู ซึ่งในตอนแรกก็คิดว่าแค่ลองไปคุยรายละเอียดดูก่อน จะทำไม่ทำค่อยว่ากัน แต่พอไปถึงสำนักงานของเรย์จิจริงๆแล้วเธอกลับโดนเรย์จิที่มีคาแรคเตอร์แตกต่างจากตอนอยู่บนเวทีลิบลับใช้ให้ทำงานทันที แถมบังคับให้เธอเรียกเขาว่าอาจารย์อีก

     จากนั้น เรย์จิจึงเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับงานและการเป็นผู้ช่วยให้กับฟุตาบะฟัง ที่จริงแล้ว ตัวเรย์จิเองไม่มีพลังวิญญาณ มองไม่เห็นผีเหมือนกับฟุตาบะ ไม่มีพลังในการปราบผีหรือส่งวิญญาณไปสู่สุขคติอะไรทั้งนั้น ที่เขามีคือ "ฝันสัมผัส" (怪夢 ไม่แน่ใจว่าจะแปลไทยยังไงดี) ที่ทำให้เขาฝันเห็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับวิญญาณที่ยังมีห่วงหรือความแค้นหลงเหลืออยู่ เมื่อเขาจับสัมผัสเหล่านี้ได้ผ่านทางความฝัน เขาจะฝันเรื่องนั้นติดต่อกันไปเรื่อยๆจนกว่าจะสืบหาความจริงพบว่า "เรื่องจริง" ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องเล่าลึกลับทั้งหลายนั้นคืออะไรกันแน่ ซึ่งฝันสัมผัสนี้เองที่ทำให้เขาต้องเผชิญกับภาวะนอนไม่หลับมาตั้งแต่สมัยมัธยมต้น ดังนั้น หน้าที่ของฟุตาบะคือการช่วยเรย์จิสืบหาเบื้องลึกเบื้องหลังของเรื่องลึกลับเหล่านั้น รวมถึงทำงานเป็นแม่บ้านช่วยปัดกวาดเช็ดถู ทำอาหารให้กับเรย์จิด้วยนั่นเอง

     เรื่องราวที่เล่าในเล่มนี้จะมีทั้งเรื่องของวิญญาณหญิงสาวที่ถือหัวกลับด้านคอยถามเวลาผู้หญิงที่เดินผ่านไปมาว่า "กี่โมงแล้ว" เรื่องราวของของบางอย่างที่หายไปจากห้องเช่าโดยไม่ทราบสาเหตุ เรื่องราวของโรงเรียนร้างที่มีเพลงโรงเรียนที่ถูกลืมดังก้อง และสุดท้ายคือความจริงเบื้องหลังเหตุการณ์เทพลักซ่อนพี่สาวของฟุตาบะเอง



     กับเล่มนี้ตอนแรกว่าจะค่อยๆอ่านไปเรื่อยๆ สรุปอ่านไปอ่านมาเหมือนตะลุยอ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ เนื้อเรื่องจะเป็นแนวสืบสวนเบาๆ ผสมกับเรื่องราวของวิญญาณ คล้ายๆกับการเอาตำนานเมืองที่เล่ากันปากต่อปากมาสืบหาความจริงที่เกิดขึ้นเบื้องหลังจริงๆ ถึงจะดูออกแฟนตาซีแต่ภาษาไม่ได้ยาก เล่าเข้าใจง่าย จินตนาการภาพตามได้ง่ายและชัดเจน แต่คาแรคเตอร์จะค่อนข้างเป็นสูตรสำเร็จแบบไลท์โนเวลเลยค่ะ ตัวละครแต่ละตัวที่โผล่มาคาร์แรคเตอร์ชัดเจนก็จริงแต่ในอีกแง่ก็เป็นข้อเสียที่เราคาดเดาได้ง่ายมากว่าถ้ามาลักษณะนี้ต้องเป็นคนนี้ ทำหน้าที่นี้ และนิสัยประมาณนี้ อย่างตัวเรย์จิเองจะเป็นตัวเอกปากร้าย ขวานผ่าซาก มีสองบุคลิก แต่จริงๆแล้วแค่แสดงความรู้สึกไม่เก่งและใจดีกับนางเอก หรืออาโอโนะแลมป์ คู่แข่ง(?)นางเอกที่โผล่มาก็ออกแนวโอตาคุที่หลงใหลได้ปลื้มตัวเรย์จิ บุคลิกซึนเดเระ ปากบอกไม่อย่างโน้นอย่างนี้แต่พร้อมทำทุกอย่างเพื่อเรย์จิ ประมาณนั้น

     นอกจากนี้ ถ้าใครหวังเฉลยหักมุมแบบลื่นปรื๊ดหลังหัก เล่มนี้ไม่มีให้นะคะ บางอันพอเดาได้ตั้งแต่สืบไปกลางเรื่องแล้ว บางอันพอเฉลยมาก็ไม่ได้ว้าวมาก ไม่ได้เข้มข้นขนาดวางไม่ลง แต่ก็ไม่ได้ยืดเยื้อน่าเบื่อ ออกแนวอ่านสนุก ลุกนั่งสบาย อ่านแบบไม่คิดอะไรมาก เพราะจังหวะในการเล่าเรื่องถือว่าดีเลยค่ะ เหมือนกำลังอ่านการ์ตูนหรือดูหนังสักเรื่องประมาณนั้นเลย โดยรวมแล้วถือเป็นอีกเล่มที่เราว่าเอาไว้อ่านเพลินๆ และถ้าได้อะไรเพิ่มเติมจากในเรื่องบ้างก็ถือเป็นกำไรค่ะ (ซึ่งสำหรับเราคือการจดศัพท์ ฮาาา)


     แล้วพบกันใหม่ในรีวิวเล่มหน้าค่ะ



Post a Comment

0 Comments