[Review] 純喫茶トルンカ

 

     สวัสดีค่ะ กลับมาอีกครั้งกับการรีวิวหนังสือภาษาญี่ปุ่นค่ะ สำหรับรอบนี้เป็นหนังสือที่เราอ่านแบบ  E-Book อีกเช่นเคย เรื่องของเรื่องคือก่อนหน้านี้เราตัดสินใจสมัคร Kindle Unlimited ไปเพราะอยากอ่านนิตยสารและการ์ตูน รวมถึงหนังสืออีกหลายๆ อันไปเรื่อยๆ พอสมัครแล้วก็เลยได้เจอกับเล่มนี้ที่คินเดิลแนะนำขึ้นมาค่ะ โดยเรื่องจะเป็นแนว slice of life อีกเล่มนึง ที่อ่านได้เรื่อยๆ สบายๆ ไม่ได้หวือหวามากค่ะ

(ภาพจาก Amazon)

ชื่อเรื่อง : 純喫茶トルンカ (Junkissa Trunka)

ผู้เขียน : 八木沢 里志 (Satoshi Yagisawa)

สำนักพิมพ์ : 徳間文庫 (Tokuma Bunko)

จำนวนหน้า : 309 หน้า

ราคา : 620 เยน + ภาษี 

     รวมเรื่องแนว slice of life 3 เรื่องที่ไม่หวือหวา ซึ่งเรื่องราวต่างๆ ได้เกิดขึ้นโดยมีร้านกาแฟทรุนกะ ร้านกาแฟเล็กๆที่ซ่อนตัวอยู่ในย่านการค้ายานากะกินซ่าเป็นฉากหลัง มีทาจิบานะ อิซาโอะ ที่ทุกคนเรียกว่ามาสเตอร์ และชิซุคุ ลูกสาวของเขาเป็นเจ้าของร้านแห่งนี้ ด้วยความที่ร้านอยู่ในตรอกเล็กๆ ไม่ได้เด่นสะดุดตา ตัวละครในแต่ละเรื่องก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคนในร้าน รวมถึงลูกค้าที่มาเยือนร้านแห่งนี้ด้วย 

1. 日曜日のバレリーナ (นักบัลเลต์วันอาทิตย์)

     วันอาทิตย์ในช่วงสิ้นปี ยูคิมุระ จินัตสึ ได้ปรากฏตัวขึ้นที่ร้านกาแฟทรุนกะซึ่งเป็นร้านเล็กๆ ร้านหนึ่งที่ซ่อนอยู่ในย่านการค้าเก่า (下町) ของโตเกียวในฐานะลูกค้า และได้พบกับโอคุยามะ ชูอิจิ นักศึกษามหาวิทยาลัยที่ทำงานพิเศษอยู่ที่นั่น ทันทีที่จินัตสึได้พบกับชูอิจิ เธอได้อุทานออกมาว่า ในที่สุดก็เจอ สร้างความงุนงงให้กับชูอิจิและทาจิบานะ อิซาโอะ เจ้าของร้าน รวมถึงชิซุคุลูกสาวเป็นอย่างมาก โดยจินัตสึบอกว่าชาติก่อนนั้น ชูอิจิกับเธอเคยเป็นคนรักกันในสมัยปฏิวัติฝรั่งเศส โดนชูอิจิเป็นลูกสาวคนชั้นสูง และจินัตสึเป็นชายหนุ่มในชนชั้นแรงงานจนๆ พร้อมทั้งเล่าเรื่องราวในอดีตให้ฟัง ทำให้ชูอิจิคิดว่าเธอเพี้ยน แต่ชิซุคุกลับเชื่อเรื่องเล่านั้นเป็นจริงเป็นจังและคอยเชียร์ให้ชูอิจิตอบกลับความรู้สึกให้แก่จินัตสึที่แวะเวียนมาดื่มกาแฟที่ร้านทุกวันอาทิตย์ด้วย แต่ทว่า ชูอิจินั้นมีอดีตที่ไม่ดีในเรื่องครอบครัวและความรักสักเท่าไหร่ แล้วความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะเป็นอย่างไรต่อไปกันแน่

2. 再会の街 (เมืองที่ได้พบกันอีกครั้ง)

     นุมาตะ ฮิโระยูกิ ในวัยห้าสิบกว่าได้ย้อนกลับมาที่ร้านกาแฟโนมุระซึ่งเคยเป็นร้านประจำสมัยหนุ่ม แต่ร้านกาแฟโนมุระในความทรงจำกลับถูกแทนที่ด้วยร้านกาแฟทรุนกะที่ยังมีบรรยากาศของร้านกาแฟโนมุระแทน และได้ทราบจากเจ้าของร้านว่าเขาเคยเป็นลูกค้าประจำของร้านกาแฟโนมุระซื้อร้านนี้ต่อมาจากคุณยายที่ทำร้านกาแฟโนมุระ โดยที่ด้านในยังคงบรรยากาศเดิมๆ ในสมัยที่ยังเป็นร้านกาแฟโนมุระไว้ รวมถึงรสชาติกาแฟของมาสเตอร์เองก็อร่อยถูกปากนุมาตะ เขาจึงมาเป็นลูกค้าประจำของร้านนี้เพื่อระลึกความหลังไปด้วย 

     นุมาตะนั้นมีความหลังหลายอย่างทั้งกับร้านกาแฟนี้และละแวกนี้ โดยในสมัยก่อนตอนที่ยังเป็นนักศึกษาจนๆ เขาเคยได้ใช้เวลากับซานาเอะ คนรักเก่าของเขาซึ่งทำงานอยู่ในร้านซักรีดแถวนั้น แต่เขากลับทิ้งเธอไปด้วยความโง่เง่าของเขาเอง จากวันนั้นจนวันนี้ที่ผ่านมา 20 ปีแล้ว เขาป่วยและชีวิตพังลง เขานึกถึงซานาเอะซึ่งเป็นรักแรกและรักที่ฝังใจขึ้นมาและย้อนกลับมายังสถานที่ในความทรงจำแห่งนี้อีกครั้งทั้งที่รู้แล้วว่าตอนนี้ซานาเอะได้จากโลกนี้ไปแล้ว เหลืออยู่แต่เพียงฮนโจ อายาโกะ ซึ่งเป็นลูกสาวของซานาเอะเท่านั้น โดยอายาโกะทำงานหลักเป็นนักวาดภาพประกอบฟรีแลนซ์และทำงานที่ร้านดอกไม้ของคนรู้จัก จนวันหนึ่ง นุมาตะได้ไปเยือนร้านดอกไม้ที่อายาโกะทำงานอยู่และอาการป่วยเกิดกำเริบขึ้นมาและได้อายาโกะช่วยไว้ จนเป็นจุดเริ่มต้นของมิตรภาพของทั้งคู่  

3. 恋の雫 (ชิซุคุในห้วงรัก)

     ชิซุคุ ลูกสาวเจ้าของร้านกาแฟทรุนกะนั้นเกลียดกาแฟ เพราะสมัยเด็กเธอมีความทรงจำที่ไม่ดีนัก เมื่อเธอแอบลองดื่มกาแฟและพบว่ามันขมมาก ทั้งยังทำให้เธอนอนไม่หลับและฝันร้ายอีก จากประสบการณ์ในครั้งนั้นทำให้เธอไม่เคยคิดที่จะดื่มกาแฟอีกเลย แต่ในบ้านนี้นอกจากเธอแล้วยังมีพี่สาวอีกคนหนึ่งคือสุมิเระที่อายุห่างกับชิซุคุ 6 ปี ในตอนนั้นชิสุคุช่วยดื่มกาแฟที่เหลือให้และสอนอะไรเธอหลายๆอย่าง แต่โชคร้ายที่สุมิเระอายุไม่ยืนนัก เธอป่วยและจากไปในช่วงปลายฤดูร้อน

     จากวันที่สุมิเระจากไปก็ผ่านมา 7 ปีแล้ว ตอนนี้ชิซุคุเป็นนักเรียนมัธยมปลาย อายุพอๆ กับตอนที่สุมิเระจากไป และฤดูร้อนปีนี้ก็จะเป็นการทำบุญ 7 ปีด้วย ซึ่งในช่วงเวลานี้เองที่โอกิโนะ คาซุฮิโกะ แฟนเก่าของสุมิเระปรากฏตัวขึ้นที่ร้าน ชิซุคุจึงได้รู้จักกับความรู้สึกรักเป็นครั้งแรกในชีวิต เธอตกหลุมรักโอกิโนะที่เคยเป็นแฟนเก่าของพี่สาว แต่โคตะ เพื่อนชายตั้งแต่เด็กของชิซุคุเองก็มองเห็นในตรงจุดนี้เช่นกัน แล้วความสัมพันธ์ของทุกคนจะเป็นอย่างไรต่อไปล่ะ

     ด้วยความที่เรื่องนี้ค่อนข้างจะเรื่อยๆ ไม่ได้มีจุดที่หวือหวาหรือหักมุมอย่างที่บอกไปข้างต้น เลยใช้เวลาพอสมควรกว่าจะอ่านจบ โดยรวมแล้วถือเป็นเรื่องที่อ่านได้เรื่อยๆ ค่ะ การเล่าเรื่องจะเป็นการเล่าในมุมมองบุคคลที่หนึ่ง หรือก็คือตัวเอกในเรื่องเล่านั้นๆ ทุกเรื่อง อย่างเรื่องแรกก็จะเป็นเรื่องจากมุมมองของชูอิจิ เรื่องที่สองจากมุมมองของนุมาตะ และเรื่องที่สามจากมุมมองของชิซุคุ ซึ่งการเล่าเรื่องแบบนี้มีข้อดีตรงที่เราจะได้ใช้เวลาเรียนรู้มุมมองความคิดของตัวเอกอย่างเต็มที่ เพราะคิดอะไรก็รู้หมด ทำให้เกิดความรู้สึกผูกพันและเข้าใจการกระทำของตัวเอกมากขึ้น

     ในเรื่องของภาษา อาจจะมีบางจุดที่รู้สึกอ่านแล้วมึนๆ นิดหน่อยบ้าง แต่โดยรวมแล้วถือว่าอ่านได้เรื่อยๆ ดีค่ะ นอกจากนี้เรื่องนียังมีเล่มต่อที่อ่านใน KU ได้ด้วย ส่วนตัวแล้วก็รู้สึกว่าค่อนข้างคุ้มค่าดีอยู่ และตั้งใจว่าจะหาเรื่องอื่นๆ ที่ลงใน KU มาลองอ่านอีกด้วยค่ะ

     แล้วพบกันใหม่เล่มหน้าค่ะ