[Review] 3分で読める! コーヒーブレイクに読む喫茶店の物語

 

     สวัสดีค่า กลับมาพบกับรีวิวหนังสือภาษาญี่ปุ่นกันอีกครั้งนึงนะคะ ในครั้งนี้ก็ยังอยู่กับหนังสือรวม Short Short Stories กันอีกเช่นเคย ต้องยอมรับว่าเดี๋ยวนี้สมาธิในการอ่านหนังสือลดลงเยอะเพราะติด Social Media ค่ะ รู้สึกตัวเองไม่ค่อยมีสมาธิกับการอ่านเรื่องยาวมากเท่าไหร่ถ้าไม่ได้จดจ่อกับเนื้อเรื่องจริงๆ เล่มที่อ่านจบและเอามาเล่าต่อไปเลยมักจะเป็นรวมเรื่องสั้นมากกว่า แถมพักหลังๆนี่ก็ซื้อแต่หนังสือรวมเรื่องสั้นเป็นหลักด้วยค่ะ ก็เลยจะมีแนวๆนี้มาบ่อยนิดนึง

     ขอคุยต่อนอกเรื่องอีกสักเล็กน้อย สำหรับการรีวิวหนังสือญี่ปุ่นของเราเนี่ย จริงๆแล้วเราไม่ได้เขียนทุกเล่มที่อ่านนะคะ ถ้าเป็นหนังสือชุดที่มีเล่ม 2,3,4 ต่อ ปกติแล้วเราจะเขียนเก็บไว้แค่เล่มแรกเท่านั้น ส่วนเล่มอื่นในชุดจะแค่เขียนบันทึกไว้ในสมุดส่วนตัวเท่านั้นค่ะ บางทีที่ดูเหมือนหายไปนานก็เพราะไปอ่านเล่มต่อนี่แหละค่ะ (แต่ส่วนใหญ่แล้วคือขี้เกียจจนไม่ได้อ่านมากกว่า แฮ่ๆ) เพราะงั้น หนังสือรวมเรื่องสั้นก็เลยเป็นอีกทางเลือกนึงสำหรับเราที่จะเอามาอัพบล็อกต่อด้วยค่ะ

(ภาพจาก Amazon)

ชื่อเรื่อง : 3分で読める! コーヒーブレイクに読む喫茶店の物語 (3-pun de yomeru! Coffee break ni yomu kissaten no monogatari)
ผู้เขียน : このミステリーがすごい！編集部　編 (Kono Mystery ga sugoi! Editor team)
สำนักพิมพ์ : 宝島社文庫 (Takarajima-sha Bunko) 
จำนวนหน้า : 256 หน้า
ราคา : 680 เยน + ภาษี 

     รวมเรื่องสั้นขนาดสั้น 25 เรื่องที่มาในธีมของคาเฟ่และกาแฟ ซึ่งทุกเรื่องก็จะมีความเกี่ยวข้องกับสองสิ่งนี้เสมอ อาจจะเป็นฉากในร้านกาแฟ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในร้านกาแฟ การชงกาแฟต่างๆ ก็คือเหมาะกับการเอาไปอ่านในร้านกาแฟ เคล้ากลิ่นกาแฟและขนมปังเพลินๆสมชื่อหนังสือเลยล่ะค่ะ ถึงจะจั่วหัวไว้ว่าอ่านได้ใน 3 นาที แต่สำหรับต่างชาติอย่างเราๆแล้ว จำนวนหน้าประมาณ 7-8 หน้านี่คงต้องใช้เวลาในการอ่านต่อเรื่องสัก 10 นาทีอัพมากกว่า

     ในส่วนของเรื่องสั้นแต่ละเรื่องนั้น จะมีทั้งเรื่องที่หักมุมแบบเดาออกและเดาไม่ออกปนๆกันไป หลายเรื่องอ่านจบแล้วว้าว แต่หลายเรื่องอ่านแล้วเฉยๆก็เยอะ นอกจากนี้ ถึงจะบอกว่าเป็นธีมคาเฟ่ ร้านกาแฟ แต่เนื้อเรื่องข้างในนั้นหลายเรื่องก็แค่มีคาเฟ่เป็นส่วนประกอบเท่านั้นค่ะ บางเรื่องฉีกไปเป็นแนวแฟนตาซี บางเรื่องก็เรียบง่าย และบางเรื่องอ่านแล้วไม่รู้เรื่อง 55555 (อาจเป็นเพราะดื้อ ไม่ยอมเปิดดิคเองด้วยล่ะ) 

     ว่าแล้วก็ขอยกตัวอย่างเรื่องสั้นในเล่มมาให้ลองดูกันเช่นเคยนะคะ แน่นอนว่าขอยกมาเล่าให้ฟังแค่บางเรื่องเพราะไม่อยากสปอยเผื่อมีใครอยากไปหามาอ่านตามค่ะ

珈琲占い (กาแฟพยากรณ์)
      "กาแฟพยากรณ์นั้น ดูแล้วอาจเหมือนแค่การแสดงละครตบตาทั่วไป แต่แท้ที่จริงแล้วมันคือศาสตร์การพยากรณ์เก่าแก่ที่สืบทอดมาจากจักรวรรดิออกโตมันในตะวันออกกลาง และในปัจจุบันก็ยังเป็นที่แพร่หลายในอิหร่าน ตุรกี ทั้ง้ื่ยังได้รับความนิยมในยุโรปและรัสเซียอีกด้วย" เมื่อสาวคนหนึ่งได้พบกับศาสตร์แห่งการพยากรณ์ด้วยกาแฟนี้เข้าตอนที่ไปเที่ยวในตะวันออกกลาง และได้นำศาสตร์นั้นกลับมาเปิดร้านกาแฟ พร้อมขายกาแฟพยากรณ์ในราคาแก้วละ 5000 เยน กับคำทำทายที่บอกกันปากต่อปากว่าแม่นยำ แต่เบื้องหลังของความแม่นยำนั้นคืออะไรกันนะ

迷庵にて (ณ เมอัน)
     ยินดีต้อนรับสู่เมอัน ผมกำลังรอคุณอยู่ที่นั่น บัตรเชิญจากคาเฟ่ที่แสนแปลกประหลาด ที่ที่เราจะได้พบกับคนคนนั้นที่เราคิดถึงอีกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นคนรัก คนในครอบครัว เพื่อน หรือใครก็ตามแต่ วันนี้ฉันก็ยังคงไปที่นั่นอีกครั้งเพื่อไปพบกับคนคนนั้นที่แสนคิดถึง และคงไม่มีวันที่จะได้พบตัวคนคนนั้นในโลกแห่งความจริงอีกต่อไปแล้ว

子供お断り (ไม่ต้อนรับเด็ก)
     ฮิเดมิ ลูกสาวตัวน้อยที่ถูกเลี้ยงมาแบบสปอยจากคุณแม่โมโมโกะที่รู้สึกเสียใจอยู่ว่าไม่น่าตามใจลูกจนเสียนิสัยขนาดนี้ ทั้งสองคนออกมาข้างนอกด้วยกันและฮิเดมิก็ร่ำร้องโวยวายอยากกินเค้กกล้วยหอม โมโมโกะก็ลำบากใจที่จะต้องพาลูกเข้าไปในร้านกาแฟที่มีแต่ผู้ใหญ่ แต่แล้ว ก็มีคุณป้าใจดีมาเชื้อเชิญฮิเดมิและโมโมโกะเข้าไปในร้านกาแฟของตัวเอง ซึ่งมีมาสเตอร์หน้าตาบอกบุญไม่รับอยู่อีกหนึ่งคน แน่นอนว่าท่าทางเช่นนั้นของมาสเตอร์เองก็ดูไม่ใช่คนที่รักเด็กแน่นอน โมโมโกะยิ่งรู้สึกเกรงใจและเกรงกลัวมากกว่าลูกสาวจะพูดหรือทำกริยาไม่ดีอะไรหรือเปล่า จะทำเสียงดังรบกวนคนอื่นเข้าจนโดนเชิญออกจากร้านกาแฟที่ถือเป็นสถานที่ของผู้ใหญ่หรือเปล่า และสุดท้ายแล้ว ฮิเดมิจะได้กินเค้กกล้วยหอมสมใจอยากหรือเปล่านะ....

     ในเรื่องของภาษา อย่างที่เคยบอกในเล่มก่อนคือ หนังสือชุดนี้เป็นรวมเรื่องสั้นจากหลายนักเขียน ดังนั้นจะมีเรื่องที่อ่านง่าย ภาษาทั่วไป แต่บางเรื่องก็เข้าใจยากมากจนถึงขั้นอ่านไม่รู้เรื่องก็มีค่ะ เรียกได้ว่าถ้าไม่ตั้งสติก่อนอ่านก็คือหลุดได้ง่ายๆเลย โดยรวมแล้วเล่มนี้สำหรับเราถือว่าอ่านเพลินๆได้ แต่ไม่ได้ถึงขั้นว้าวแบบแนะนำต่อว่า ต้องลองอ่านเล่มนี้นะ อาจมีแค่บางเรื่องที่ว้าวและเอาไปเล่าต่อได้บ้าง แต่สำหรับเราแล้ว เล่มนี้มีไม่ถึงครึ่งค่ะ

     แล้วพบกันใหม่กับรีวิวเล่มหน้านะคะ