[TRANS] Takahashi Ai Special Interview

ยาฮู้ววววว กลับมาปัดฝุ่นหลังจากดองบล็อกไปนาน รอบนี้เอาบทความเก่าที่เคยแปลลง MM-Thailand มาลงค่ะ คาดว่าใครที่เล่นก็คงได้อ่านหมดแล้วแหละเนอะ = =” รอบนี้จะเอามาลงไว้ในบล็อกตัวเองอีกรอบ เก็บไว้เป็นอนุสรณ์(?)ว่าเคยแปลอันนี้ด้วย อะไรประมาณนั้นค่ะ

หลังจากนี้คงเอาพวกแปลๆมาลงเยอะขึ้น เรื่องอื่นๆก็จะอัพมั่งไม่อัพมั่งตามปกตินะคะ ^^” แต่จะพยายามมาอัพให้บ่อยขึ้นบ้าง แบบว่าเก็บกด ต้องหาที่ระบายยาวๆ ฮ่า (คนอ่านบล็อกบอก ชั้นไม่ได้อยากรู้เรื่องแกเล้ยยยยยย) พล่ามมาพอแล้ว เชิญอ่านได้เลยค่า

ก่อนจบการศึกษา ทาคาฮาชิ ไอ นั้น ได้เล่าความคิดที่อยากจะฝากถึงบรรดารุ่นน้องทั้งน้ำตา
ซิงเกิลแผ่นที่ 47 ของมอร์นิ่ง มุสุเมะ "Kono Chikyuu no Heiwa wo honki de negatterun da yo!" จะวางขายวันที่ 14 กันยานี้ ในช่วงเวลาสิบปี ทาคาฮาชิ ไอได้ทำกิจกรรมในฐานะมอร์นิ่ง มุสุเมะ และในระหว่างนั้นก็ได้เป็นหัวหน้าวง 4 ปี รวมถึงยังเป็นผู้ที่ร่วมผลักดันวงมาจนถึงตอนนี้ในฐานะเอซของวงอีกด้วย เธอจะจบการศึกษาในวันที่ 30 กันยานี้ ที่ Nippon Budokan เพลงนี้นั้นเป็นเพลงสุดท้ายที่ทาคาฮาชิ ไอ จะออกในนามของมอร์นิ่ง มุสุเมะ เราจะมาถามถึงความคิดที่เธออยากจะบอกแก่มอร์นิ่ง มุสุเมะ และความคิดในตอนนี้หลังจากจบการศึกษาไปแล้ว

Part 1 ความคิดที่อยากจะบอกแก่บรรดารุ่นน้องที่เล่าออกมาทั้งน้ำตา
เวทีในวันจบการศึกษา "ไม่อยากจะร้องไห้ค่ะ (หัวเราะ)"

วัน ที่ 14 กันยา "Kono Chikyuu no Heiwa wo honki de negatterun da yo!" เพลงสุดท้ายที่ทาคาฮาชิ ไอ เข้าร่วมด้วยจะวางขาย ช่วยบอกหน่อยว่าความรู้สึกตอนฟังเพลงนี้ครั้งแรกเป็นอย่างไร
ทาคาฮาชิ : ตอนแรกที่ได้ฟังก็คิดว่า "เหหห!" เพลง "Only you" ที่ออกก่อนหน้านี้นั้น มีการเรียกกันในหมู่พวกเราว่าเป็น "มอร์นิ่ง มุสุเมะ แบบเท่ๆ" แต่เพลงในครั้งนี้นั้นน่าจะเรียกได้ว่าเต็มไปด้วยข้อความที่อยากจะบอกมาก มาย... เพราะฉะนั้นในครั้งแรก ด้วยสเกลที่ใหญ่สุดๆนี้ทำให้ฉันคิดว่า "จะทำหน้ายังไงเวลาร้องดีนะ" แต่ว่าพอได้ร้องตอนอัดเสียงและตอนไลฟ์ก็บอกได้เลยว่ามันทำให้ฉันค่อยๆชอบ เพลงนี้มากขึ้นเรื่อยๆ พอรู้ตัวอีกที แม้จะไม่ได้คิดอะไรก็ร้องเพลงนี้ไปยิ้มไปได้อย่างดีสุดๆเลยค่ะ(หัวเราะ) อย่างเรื่องการทำท่าทางต่างๆ ก็แสดงออกมาอย่างเป็นตัวเองเต็มที่ รู้สึกว่าได้รับความกล้ามากมายจากเพลงนี้เลยล่ะค่ะ

สิ่งที่สำคัญในฐานะมอร์นิ่ง มุสุเมะ ก็คือการรับช่วงต่อกันไปเรื่อยๆ

ต่อ มา "Jishin motte Yume wo motte Tobidatsu kara" ที่ใส่ไว้ใน "Takahashi Ai Sotsugyou Kinen ban CD"ในซิงเกิลเดียวกัน รู้สึกเลยว่านี่เป็นเพลงที่ซึงคุซังเขียนเป็นข้อความถึงคุณโดยเฉพาะเลยนะ
ทาคาฮาชิ : ใช่ค่ะ คิดว่านี่เป็นการบอกว่าเพราะไม่ใช่ว่าเป็นแค่คนดูแล แต่อยากจะให้แสดงความเป็นตัวตนที่แท้จริงของตัวเด็กออกมา เพราะจริงๆแล้วสิ่งที่สำคัญในฐานะมอร์นิ่ง มุสุเมะ ก็คือการรับช่วงต่อกันไปเรื่อยๆค่ะ... ขอโทษด้วยนะคะ แบบว่า... (หัวเราะทั้งน้ำตา)

ในความคิดของคุณทาคาฮาชิที่ มีต่อบรรดารุ่นน้อง ก็เป็นการบอกที่เจ็บปวด เดบิวต์มาครบ 10 ปีในเดือนสิงหาปีนี้พอดีเลย ในช่วงเวลาสิบปีนี้ เรื่องแบบไหนที่คอยสนับสนุนให้ก้าวมาจนถึงตอนนี้ได้?
ทาคาฮาชิ : ...ฉัน คงจะโลภมากๆเลยค่ะ เพราะว่าไม่เคยคิดเลยว่า "ฉันพอแค่นี้ล่ะ" แต่จะคิดว่า "จะทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ" แต่ว่านั่นคงเป็นเพราะฉัน "อยากจะตอบสนองต่อเสียงของแฟนๆ" น่ะค่ะ

การที่เรียกเสียงของแฟนๆว่าเป็น "ความโลภ" เนี่ย เพราะจริงๆแล้วตัวเองก็ "ต้องการ"สินะ?
ทาคาฮาชิ : ...ใช่แล้วค่ะ เพราะต้องการด้วย มอร์นิ่ง มุสุเมะเนี่ย ถ้าลองมองดูรอบๆแล้วจะเห็นได้เลยว่ามีวงที่เป็นคู่แข่งอยู่มากมาย ทั้งยังผูกติดอยู่กับความรู้สึกที่ว่า "ไม่อยากจะแพ้" ก็เลยเรียกได้ว่าจะต้องวิ่งไปข้างหน้าอยู่เสมอ จริงๆแล้ว(มอร์นิ่ง มุสุเมะ)ก็ต้องก้าวไปข้างหน้าอยู่เสมออยู่แล้วนี่คะ ตลอดไปเลย

Part 2 "ช่วงเวลาแห่งการแข่งขันของเหล่าไอดอล" เรื่องราวหลังจากจบการศึกษา
อยากจะเรียนรู้ถึง "การแสดงออก" ในฐานะ ทาคาฮาชิ ไอ

ตั้งแต่ตัวเองได้เป็นลีดเดอร์มานี่ เป็นอย่างไรบ้าง?
ทาคาฮาชิ : ตั้งแต่ช่วงที่ไม่มีรุ่นพี่อยู่ใน วง ก็ไม่ใช่ว่าพอไม่มีการ "ไล่กวดและแซงหน้า" แล้วจะไม่ก้าวต่อไปข้างหน้าก็ไม่ได้ ฉันเองคงจะเปลี่ยนความคิดมาตั้งแต่ตอนนั้นค่ะ เพราะจนถึงตอนนี้ก็ยังอยู่ในฐานะที่ไล่ตามพวกรุ่นพี่อยู่

การที่มองไม่เห็นแผ่นหลังของ คนอื่นแล้วยังต้องวิ่งต่อไปนี่มันก็ทรมานนะ เปรียบเหมือนกับทะเลทรายนั่นแหละ ทาคาฮาชิ ไอ เนี่ย วิ่งมาในทะเลทรายภายในหัวของที่เองที่ชื่อว่า "มุสุเมะ" สินะ
ทาคาฮาชิ : ฮ่าฮ่า (หัวเราะ) แต่ก็ไม่ได้แปลว่าฉันจะมองเห็นทิศทางนี่คะ คงจะบ้าระห่ำน่าดู

ในตอนนี้ เกือบจะเรียกได้ว่าเป็น "ยุคแห่งการแข่งขันของเหล่าไอดอล" วงการไอดอลก็สนุกขึ้น รู้เรื่องไอดอลวงอื่นบ้างไหม?
ทาคาฮาชิ : อ๊ะ มีค่ะ (หัวเราะ) แต่ว่า ในโลกของไอดอลเนี่ยสนุกสนานขึ้นมาแล้วมันก็ดีออก แน่นอนว่าคู่แข่งก็เพิ่มขึ้นมาด้วย คงจะมีคนที่ร้องไห้ว่า "ไม่อยากจะแพ้"อยู่มากมาย และนั่นคือสิ่งที่ทุกคนคิดเหมือนกันค่ะ มอร์นิ่ง มุสุเมะ นั้น ในตอนนี้ การที่อยู่มาจนถึงตอนนี้ก็คงจะไม่ขอบคุณหลายคนไม่ได้ จะคิดว่า "การได้แสดงคอนเสิร์ต" "ซีดีขายได้" เป็นเรื่องธรรมดาไม่ได้ และแน่นอนว่า ถ้าลืมขอบคุณในเรื่องเหล่านี้ ก็คงจะอยู่ต่อไปอีก 20 ปี 30 ปีไม่ได้แน่ๆค่ะ

จริงๆแล้วคิดแบบนั้นสินะ สุดท้าย หลังจากจบการศึกษา มีเป้าหมายอะไรหรือเปล่า?
ทาคาฮาชิ : ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ก็จะมีป้ายอันใหญ่ที่เรียกว่า "มอร์นิ่ง มุสุเมะ" ติดตัวออกไปด้วย ก็เลยกังวลมากอยู่เหมือนกันค่ะ แต่ยังไงเริ่มต้นจากหนึ่งได้ อย่างน้อยที่สุด ก็คือการเริ่มต้นชีวิตในฐานะ "ทาคาฮาชิ ไอ" จากการแสดงและการร้องเพลง ทำให้ฉันอยากจะเรียนรู้ถึง "การแสดงออก" ในฐานะทาคาฮาชิ ไอ ค่ะ เพราะฉะนั้นแล้วก็คงต้องเรียนรู้อะไรอีกหลายอย่างเลย แต่อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ก็คิดว่า จะทำคอนเสิร์ตสุดท้ายให้ "สนุกอย่างถึงที่สุดกันเถอะ" พอคิดว่า"จะแสดงทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้รู้มาในสิบปีให้ดู!"แล้วก็จะไม่ให้มัน ไร้ความหมายหรอกค่ะ (หัวเราะ)